شعر (اسمان کبود)

به نام خداوند بخشنده مهربان 

  

شعر زیبای اسمان کبود از فریدون مشیری   

بهارم دخترم از خواب برخیز 

شکرخندی بزن شوری برانگیز 

گل اقبال من ای غنچه ناز 

بهار امد تو هم با او بیامیز 

بهارم دخترم آغوش وا کن 

که از هر 

گوشه گل آغوش وا کرد 

زمستان ملال انگیز بگذشت 

بهاران خنده بر لب آشنا کرد 

بهارم دخترم صحرا هیاهوست 

چمن زیر پر و بال پرستوست 

کبود آسمان همرنگ دریاست 

کبود چشم تو زیباتر از اوست 

بهارم دخترم نوروز آمد 

تبسم بر رخ مردم کند گل 

تماشا کن تبسم های او را 

تبسم کن که خود را گم کند گل 

بهارم دخترم دست طبیعت 

اگر از ابرها گوهر ببارد  

وگر از هر گلش جوشد بهاری  

بهاری از تو زیباتر نیارد  

بهارم دخترم چون خنده صبح 

امیدی می دمد در خنده تو 

به چشم خویشتن می بینم از دور 

بهار دلکش آینده تو